محبوب ترین غذاهای سنتی تبریز کدامند؟ - وبلاگ ماریانا

به گزارش وبلاگ ماریانا، تبریزی ها غذاهایی دارند که آوازه بیشترشان تا دیگر شهرها هم رفته و حالا دیگر غذایی مثل کوفته فقط در تبریز نیست که محبوب قلب هاست. اما جز کوفته، غذاهای دیگری هم در لیست غذاهای سنتی تبریز جای می گیرند.

کوفته تبریزی

بی دلیل نیست که کوفته تبریزی در لیست آثار ملی ناملموس قرار گرفته. مزه اش آنقدر ناب است که پای اش به شهرهای دیگر هم باز شده و حالا دیگر در خانه ایرانیان زیادی کوفته تبریزی پخته می شود. آن کوفته ای که هر دانه اش خیلی بزرگ است و مثل اثری هنری می ماند.

برای پختن این کوفته، لپه پخته و برنج نیم پز را با گوشت چرخ کرده و پیاز می کوبیم یا ورز می دهیم و سبزی کوفته و ادویه را به آن اضافه می کنیم. بعد یک دانه تخم مرغ می شکنیم، ورز می دهیم و برای اینکه وا نرود کمی آرد نخودچی می ریزیم. معمولا در دل کوفته یک تخم مرغ پخته درسته یا چند تا آلو، زرشک و گردو هم می گذارند. بعد کوفته را گرد می کنند و در سس رب گوجه فرنگی، زرشک و زعفران می پزند.

خورش هویج

معمولا هر شهری خورش مخصوص به خود را دارد. مثل خورش هویج که با گوشت و لوبیاچیتی پخته می شود و نسخه تبریزی اش آلو دارد و معمولا با مرغ یا گوشت درستش می کنند.

پیاز و گوشت یا مرغ را که تفت دادیم، رب گوجه فرنگی اضافه می کنیم و کمی می پزیم. هویج ها را باریک و بلند خرد می کنیم و بعد تفت می دهیم و همراه آلو به خورش اضافه می کنیم. در آخر هم زعفران و آب لیمو می ریزیم.

اوماج آشی

آش اوماج یا اوماج آشی، جان می دهد برای روزهای سرد زمستان و به خصوص مواقعی که پشت پنجره ریزریز برف می بارد. اول باید اوماج درست کنیم.

اوماج، خمیرهای کوچکی اندازه ماش یا عدس است و برای درست کردنش، کمی آب به مخلوط آرد و نمک اضافه می کنیم و هم می زنیم. حالا باید دست به کار شویم و گلوله های خمیری را با دست خرد کنیم. نتیجه کارمان باید یک ظرف پر از تکه های خمیر باشد.

حالا پیاز، عدس و سبزی آش را همراه رب گوجه فرنگی روی آتش می گذاریم و بعد اوماج ها را به آش اضافه می کنیم. خیلی مهم است که اوماج ها به هم نچسبند، پس مدام هم می زنیم و چشم از قابلمه برنمی داریم تا آش آماده شود.

دویماج

بین غذاهای سنتی تبریز، غذاهای خیلی خوشمزه ای هست که مزه شان با فینگرفودهای امروزی برابری می کند. دویماج از این غذاهاست که هم می تواند پیش غذا یا صبحانه باشد و هم میان وعده.

شاید نتوانیم نان تبریزی پیدا کنیم، بنابراین به جایش یک ظرف نان لواش خشک را ریز و کمی دوغ به آن اضافه کنیم. نباید آنقدر دوغ بریزیم که نان ها له شوند. در مرحله بعد پنیر تبریز را ریز رنده می کنیم، کره را آب می کنیم، گردو خرد می کنیم و همراه کمی سبزی خوردن و پونه ریز شده، روی نان ها می ریزیم. بعد این ترکیب را هر طور که بخواهیم و مثلا توپی شکل می دهیم. اگر بخواهیم، می توانیم خامه و پیازچه هم به آن اضافه کنیم.

آش آبغوره

در روزهای ابری یا بهاری، هیچ چیز مثل یک کاسه آش داغ حال آدم را جا نمی آورد. آش آبغوره یا آش گوجه، تعداد زیادی گوجه فرنگی دارد که در کنار لوبیاچیتی، سبزی آش، برنج، بلغور و پیازداغ مزه اش عالی می شود. باید آبغوره زیاد بریزیم که خیال مان از ترش بودن آش راحت باشد.

پیراخ دلماسی یا دلمه برگ مو

دلمه برگ مو در بعضی کشورها مثل حاشیه دریای مدیترانه طرفدار زیادی دارد. در سال 2007 هم در لیست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو به نام جمهوری آذربایجان ثبت شد. اما بدون شک از مدل تبریزی آن نمی شود گذشت.

تبریزی ها دلمه برگ مو را با برگ های کوچک درست می کنند که اندازه اش کوچک و مجلسی از آب درآید. مواد داخل دلمه، پیازداغ، گوشت چرخ کرده، برنج، بلغور، لپه، ادویه و سبزیجات خوش بو مثل شوید، تره، مرزه و ریحان است. مواد را در ساری یاغ یا روغن حیوانی تفت می دهیم. بعد آن را قاشق قاشق در برگ های تر و تازه ای که جوشانده ایم می گذاریم و دانه دانه و باحوصله می پیچیم. برای چاشنی اش هم می شود سرکه و شکر یا آبغوره افزود. بوی محشری که در آشپزخانه بلند می شود، به ما می فهماند غذا آماده ست.

کوکو لوبیافرنگی

تنوع در هر کاری حتی در پختن کوکو لازم است. کوکو لوبیافرنگی یکی از غذاهای سنتی تبریز است که میز غذا را حسابی رنگین می کند. مواد این کوکو، پیاز، گوشت چرخ کرده، سیب زمینی، هویج، تخم مرغ و لوبیافرنگی ست. زعفران عطر خوبی به کوکو می دهد و کمی زرشک تفت داده شده رنگ کوکو را قشنگ تر می کند.

آش ماست

حیف است از آش تبریز بگوییم و سراغ آش ماست نرویم. برای اینکه یک کاسه بزرگ آش ماست سر میز بیاوریم، باید دست به کار شویم و پیاز و عدس را با هم تفت بدهیم. بعد روی آن آب گوشت بریزیم. لوبیاچیتی، لوبیا قرمز، نخود پخته هم لازم داریم. سبزی آش، سیب زمینی، کلم برگ ریز شده و هویج هم که بریزیم، دیگر می ماند ماست که کمی پیش از سرو آش به آن اضافه می کنیم.

داش کلم آشی

تا حرف از آش است، بهتر است به آش کلم قمری یا داش کلم آشی هم اشاره کنیم. کلم قمری ها را ریز می کنیم و تفت می دهیم. چند دقیقه بعد زردچوبه را اضافه می کنیم و صبر می کنیم تا نرم شوند.

کلم، پیاز، برنج، بلغور، گوجه فرنگی رنده شده، تره، جعفری، کروز و فلفل وقتی در قابلمه می جوشند، بوی خیلی خوبی در خانه راه می افتد. قدیم ترها به آش کلم قمری، کشک و نعنا داغ هم می زدند.