ابداع نوعی انسولین با عملکرد فوق العاده سریع - وبلاگ ماریانا

به گزارش وبلاگ ماریانا، پژوهشگران دانشگاه استنفورد در آنالیز جدید خود، نوعی انسولین ارائه داده اند که عملکردی فوق العاده سریع دارد.

به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه استنفورد، گروهی از پژوهشگران، نوع فوق العاده سریعی از انسولین را ابداع نموده اند که می تواند چهار برابر سریع تر از گزینه های تجاری کنونی عمل کند. این داروی جدید تا به امروز تنها روی حیوانات آزمایش شده، اما پژوهشگران امیدوارند که بتوانند در آینده، آزمایش آن را روی انسان نیز شروع نمایند.

اریک اپل (Eric Appel)، پژوهشگر دانشگاه استنفورد (Stanford University) و از نویسندگان این پروژه گفت: دیگران اغلب بر عوامل درمانی موجود در فرمول بندی دارو تمرکز می نمایند، اما ما با تمرکز بر مواد افزودنی غیرفعال می توانیم پیشرفت های بزرگی در کارآیی کلی دارو به دست آوریم. مولکول های انسولین، گزینه خوبی هستند؛ در نتیجه ما تصمیم گرفتیم تا فرمولی را با استفاده از آن ها ابداع کنیم که می توان آن را در یک ویال قرار داد تا مشکل پایداری دارو را حل نماید.

بیشتر انواع تجاری انسولین، از مولکولی در چندین شکل تشکیل شده اند. یک مولکول انسولین در شکل فعال خود، به عنوان یک مونومر (Monomer) شناخته می گردد، اما این شکل فعال، به خصوص هنگامی که در ویال دارو نگه داشته می گردد، ثبات چندانی ندارد.

یک شکل پایدارتر انسولین، hexamer نام دارد که از شش مولکول به هم پیوسته انسولین تشکیل شده است. انسولین در شکل hexamer، عملکرد کندی دارد و بدن باید آن را به مونومر ها تجزیه کند.

پژوهشگران دانشگاه استنفورد تصمیم گرفتند تا راهی پیدا نمایند که به ذخیره کارآمد انسولین مونومر در ویال ها بپردازند، به طوری که به سرعت تجزیه نگردد. آن ها در این پژوهش، صد ها مواد افزودنی متفاوت پلیمر را آنالیز کردند و نهایتا یکی از آن ها را یافتند که می تواند انسولین منومر را ثابت نگه دارد.

نتایج آزمایش نشان داد که این فرمول می تواند پایداری خود را تا 24 ساعت حفظ کند؛ در حالی که انسولین تجاری طی این آزمایش، در کمتر از 10 ساعت تجزیه شد. پژوهشگران نتیجه گرفتند که این فرمول جدید، ثابت است، اما باید به این سواخ پاسخ می دادند که آیا فرمول آن ها روی ارگانیسم ها هم کارآیی انسولین را دارد.

پژوهشگران در این آزمایش، از خوک های مبتلا به دیابت استفاده کردند تا اثر دارو را مورد آنالیز قرار دهند. آن ها به واکنش های سریعی رسیدند و مشاهده کردند که انسولین طی پنج دقیقه، به 90 درصد اوج فعالیت خود رسید.

فرضیه پژوهشگران این است که یافته های این پژوهش، در خصوص انسان نیز صدق می نماید و داروی ارائه شده، چهار برابر سریع تر از انسولین های کنونی عمل خواهد نمود.

این پژوهش، در مجله Science Translational Medicine به چاپ رسید.