آلرژی ها در بچه ها
به گزارش وبلاگ ماریانا، آنجا که نشانه های آلرژی در دستگاه تنفسی فوقانی که به نامورم غشاء مخاطی بینی یا Allergic Rhinitis هم شناخته می گردد، بسیار شبیه به نشانه های سرماخوردگی هستند (آبریزش بینی، چشم های اشک آلود، سرفه، گرفتگی بینی، عطسه)، افتراق آنها می تواند سخت باشد. با این حال، نشانه های دیگری هم برای آلرژی وجود دارند. سوالات زیر را از خودتان بپرسید:
آلرژی ها در بچه ها
آنجا که نشانه های آلرژی در دستگاه تنفسی فوقانی که به نامورم غشاء مخاطی بینی یا Allergic Rhinitis هم شناخته می گردد، بسیار شبیه به نشانه های سرماخوردگی هستند (آبریزش بینی، چشم های اشک آلود، سرفه، گرفتگی بینی، عطسه)، افتراق آنها می تواند سخت باشد. با این حال، نشانه های دیگری هم برای آلرژی وجود دارند. سوالات زیر را از خودتان بپرسید:
آیا به نظر می رسد که کودک شما همیشه سرماخوردگی دارد؟ (سرماخوردگی ها معمولا ظرف یک هفته تا 10 روز بهبود می یابند. اما آلرژی ها اینگونه نیستند.)
آیا بینی کودک شما همیشه گرفته است یا همیشه آبریزش بینی دارد؟
آیا او دائما بینی اش را تمیز می کند یا بالا می کشد (همان چیزی که به وسیله پزشکان، سلام آلرژیک خوانده می گردد)؟
آیا مخاطی که از بینی او خارج می گردد، شفاف و رقیق است (نه مخاطی غلیظ با رنگ مایل به زرد یا سبز)؟
آیا به نظر می رسد که بیش از حد عطسه می کند؟
آیا چشم های او می خارند، قرمز یا پر از اشک هستند؟
آیا پوست زیر چشم های او تیره، ارغوانی یا آبی به نظر می رسد (پزشکان به این حالت، درخشش آلرژیک می گویند)؟
آیا او به وسیله دهان نفس می کشد؟
آیا سرفه های خشک دارد؟
آیا پوست او، تحریک شده یا جوش های قرمز و خارش دار زده است؟
اگر پاسخ شما به یک یا چند مورد از سؤالات فوق مثبت بود است، احتمال زیادی وجود دارد که کودک شما نسبت به یکی از چیزهای محیط اطرافش، آلرژی داشته باشد. بعلاوه بچه های که آلرژی بینی داشته باشند، احتمال بیشتری می رود که به عفونت های گوش، آسم و عفونت های سینوس مبتلا شوند.
چه چیزی منجر به بروز آلرژی می گردد؟
آلرژی در واقع یک واکنش ویژه ایمنی به یکی از مواد موجود در محیط است. هنگامی که کودکِ مبتلا به آلرژی با یکی از این مواد، که به نام آلرژی زا یا آلرژن شناخته می شوند، تماس پیدا کند. خواه به وسیله لمس، تنفس، خوردن یا تزریق، بدن او این ماده آلرژی زا را به اسم یک مهاجم خطرناک شناخته و هیستامین و دیگر مواد شیمیایی را برای مبارزه با آن آزاد می کند. این مواد شیمیایی موجب تحریک بدن شده و نشانه هایی همچون آبریزش بینی، عطسه، خارش و سرفه را ایجاد می کنند.مواد که می توانند آلرژی زا باشند عبارتند از: غذا، داروها، حشرات، بقایای بدن و پوست حیوانات، بندانتها خانگی و موجودات بسیار ریز که در همه خانه ها یافت می شوند، قارچ و کپک، و گرده های گل ها و گیاهان. آلرژی بسته به نوعش، می تواند نشانه های تنفسی (رینیت آلرژیک)، نشانه های پوستی (مانند اگزما)، یا مسائل روده ای (مثلا نفخ یا اسهال در اثر آلرژی های غذایی) ایجاد نماید.
مهم ترین مواردی که می توانند منجر به آلرژی بینی در کودک شما شوند، عبارتند از:
بندانتها خانگی: ارگانیسم های بسیار ریز و میکروسکوپی که از بقایای پوست انسان تغذیه می کنند (تقریبا 85% از کسانی که از آلرژی رنج می برند، نسبت به بندانتها خانگی آلرژی دارند).
بقایای بدن و پوست حیوانات: همان لکه های ریز، سفیدرنگ و شوره مانند (شوره پوست یا موهای ریخته) بر روی گربه ها، سگ ها و دیگر حیوانات بامزه خانگی.
گرده ها: خصوصا از درخت ها، چمن ها و علف های هرز.
قارچ ها و کپک ها: قارچ هایی که در محیط های خیس و نمدار (مثل حمام ها، دستشویی ها یا زیرزمین ها) یافت می شوند.
بعضی از بچه ها نسبت به بالشت های کُرک و پر، پشم، یا بعضی از انواع پتوها آلرژی دارند. هرچند بیشتر متخصصان فکر نمی کنند که بچه ها ممکن است به دود دخانیات آلرژی داشته باشند، اما قرار گرفتن در محیطی که دیگران در آن سیگار می کشند قطعا می توانند نشانه های آلرژی بچه ها را تشدید کنند.
کودک احتمال آلرژی داشتن را به ارث می برد اما آلرژی به یک چیز خاص را نه. به اسم مثال، اگر یکی از والدین کودک به تب بهاره یا آلرژی نسبت به حیوانات مبتلا باشد، 50% محتمل است که کودک هم نوعی آلرژی داشته باشد. هنگامی که والدین هر دو آلرژی داشته باشند، این احتمال به 75% می رسد اما اعضای خانواده ممکن است از لحاظ اینکه به چه چیزی آلرژی داشته باشند با هم متفاوت باشند.
اگر کودک من آلرژی داشته باشد چه وقت می توانم آن را بفهمم؟
اگر کودک شما نسبت به یک ماده آلرژی زای خاص فوق حساس باشد ممکن است بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض آن، یک واکنش آلرژیک از خود نشان بدهد. اما نوعا مدتی طول می کشد تا آلرژی شکل بگیرد. هر فرد مبتلا، آستانه ای از حساسیت دارد که پیش از اینکه یک عامل آلرژی زا موجب ایجاد واکنش گردد باید میزان حساسیت از این سطح آستانه بگذرد و این مسئله می تواند چند ماه طول بکشد.بنابراین اگر کودک شما استعداد آلرژی به بقایای بدن گربه را به ارث برده باشد، ممکن است چند ماه اولی که با یک گربه سروکار دارد هیچ مسئله ای نداشته باشد یا صرفا واکنشی خفیف از خود نشان بدهد اما ناگهان یک روز می رسد که میزان تماس او با ماده آلرژی زا به آن سطح آستانه می رسد و در نتیجه بدن او واکنش نشان داده و مقابله می کند.
چگونه می توانم بفهمم کودکم به چه چیزی آلرژی دارد؟
این کار به یک آنالیز دقیق و گاهی اوقات به یاری آزمایش های پزشکی برای شناسایی دلیل دقیق آلرژی احتیاج دارد. یک هدایت در این زمینه می تواند این باشد که آلرژی چه زمانی رخ می دهد.آلرژی به قارچ ها معمولا در آب وهوای مرطوب یا بارانی شکل می گیرد و به سختی می توان تفاوت آن را از سرماخوردگی ها تشخیص داد. آلرژی نسبت به بندانتها یا حیوانات خانگی می تواند موجب گرفتگی بینی در صبحگاه در کل سال گردد. آلرژی نسبت به گرده ها هم در بهار، تابستان و پاییز معمول تر است.
متاسفانه اینکه گربه را چند روز از نزدیکی کودک دور کنید نمی تواند معین کند که آیا آلرژی کودک نسبت به حیوانات خانگی است یا غیر از آن. مطالعات نشان می دهند که مثلا در خصوص گربه، ممکن است بیش از یک سال طول بکشد تا بقایای او در اتاق کاملا از بین برود.
از سوی دیگر، اگر کودک خود را از حیوان دور کنید (مثلا به مسافرت بروید) و شرایط او بهتر به نظر برسد، این امر می تواند یک شاهد خوب (اما نه لزوما 100%) بر این باشد که آلرژی کودک واقعا نسبت به حیوان بوده است زیرا باید به این نکته هم توجه داشته باشید که کودک ممکن است به چیز دیگری در خانه آلرژی داشته باشد.
اگر کارآگاه بازی های شما به نتیجه نرسید، وقت آن است که به پزشک مراجعه کنید. او کودک را معاینه نموده و سؤالات زیادی خواهد پرسید. اگر به این نتیجه برسد که مشکل کودک واقعا آلرژی است شما را به یک متخصص آلرژی ارجاع خواهد داد یا به شما پیشنهاد می دهد تا یک آزمایش خون برای معین سطح آنتی بادی های IgE در خون کودک تان انجام دهید.
دقت آزمایش های خون ممکن است کمتر از آزمایش های پوست باشد بنابراین اگر آزمایش خون نشان داد که مشکل احتمالا آلرژی است، مرحله بعدی برای کوچولوی فین فینی شما این است که یک آزمایش پوست بدهد. برای این آزمایش باید به سراغ یک متخصص ایمونولوژی و آلرژی بروید.
در طول آزمایش پوست، متخصص آلرژی میزان کمی از مواد آلرژی زای معمول را بر روی پوست کودک خواهد مالید. اگر کودک شما نسبت به آن ماده آلرژی داشته باشد، پوست او واکنشی مشابه با گزیدگی حشرات نشان خواهد داد.
به خاطر داشته باشید که آزمایش می تواند به شما بگوید که کودک شما در آن دوره زمانی به چه چیزی آلرژی دارد اما آلرژی او ممکن است با افزایش سن اش تغییر پیدا کند. اگر نتیجه آزمایش پوست او منفی باشد اما همچنان نشانه های آلرژی را نشان دهد، 6 یا 12 ماه بعد او را مجددا ارزیابی کنید.
آلرژی ها در بچه ها چگونه درمان می گردد؟
مهم ترین کاری که می توانید انجام دهید این است که میزان قرار گرفتن کودک تان در برابر مواد آلرژی زا را کاهش دهید. در ادامه، برترین راه های انجام این کار برای بیشتر مواد آلرژی زای معمول ارائه شده است.بندانتها خانگی
بندانتها خانگی در پارچه ها و فرش ها زندگی می کنند و در همه اتاق های خانه یافت می شوند. اما بیشترین میزان قرار گرفتن بچه ها در معرض این جانوران، در رختخواب های شان است، جایی که تشک ها و بالشت ها برترین خانه ها را برای این جانواران تشکیل می دهند.
ممکن است به نظر برسد که مراحل بعدی به حجم زیادی از کار احتیاج دارند اما واقعا می توانند مفید باشند. والدینی که این مراحل را انجام دهند می توانند شرایط آلرژی بچه ها خود را 60 تا 70 درصد بهبود بخشند و این کار می تواند میزان داروی مورد احتیاج برای این مشکل را تا حد قابل توجهی کاهش دهد.
تشک و بالش کودک خود را در پوشش های غیرقابل نفوذ از جنس پارچه بسیار محکم قرار دهید که این پارچه ها را می توانید در فروشگاه های مخصوص لوازم خواب پیدا کنید. این پوشش ها، بر خلاف پوشش های وینیلی، یک مانع خوب را فراهم می کنند که هوا می تواند از آن عبور نموده و البته چندلایه هم نیست. از استفاده از روکش کرکی برای راحتی ها اجتناب نموده و در عوض از پتو استفاده نمایید.
رختخواب را هفته ای یک بار در آب گرم بشویید تا بندانتها خانگی را بکشید. پیش از شستن رختخواب، درجه آبگرمکن را حدودا روی 130 درجه فارنهایت یا 54 درجه سلیوس قرار دهید. پس از انتها کار، از قلم نیاندازید که دمای آب را مجددا به 120 تا 125 درجه فارنهایت یا 49 تا 52 درجه سلسیوس برگردانید تا اعضای خانواده که برای شستن دست های خود از آب گرم استفاده می کنند، نسوزند. اگر از ماشین لباسشویی استفاده می کنید، تنظیم درجه حرارت آُسانتر خواهد بود.
حیوان های عروسکی که داخلشان پرشده است را در اتاق کودک خود انبار نکنید چون اینها آهنرباهایی هستند که بندانتها خانگی را به خود جذب می کنند. چند عروسکی که کودک شما شدیدا به آنها دلبسته است را هر هفته در آب گرم بشویید یا یک شب در فریزر بگذارید تا این جانورها کشته شوند.
اتاق را هر هفته یا هر دو هفته یک بار جارو نموده و گردگیری کنید اما هنگامی که این کار را انجام می دهیدکودک نباید در اتاق باشد. جارو و گردگیری می توانند بقایای بدن بندپاهای خانگی را در اتاق پخش کنند. جاروی مرطوب می تواند از این کار پیشگیری نماید.
می توانید خرید یک جاروبرقی مجهز به فیلتر HEPA (فیلتر جذب کننده ذرات با کارآیی بالا) را مد نظر قرار دهید که حتی ذرات میکروسکوپیک (که از جاروبرقی های معمولی عبور می کنند) را هم گیر می اندازند.
اگر کودک شما آلرژی شدیدی نسبت به بندانتها خانگی دارد می توانید جمع کردنِ فرش (خالی نگه داشتن کف اتاق) را امتحان کنید.
در طول فصل هایی که از بخاری یا تهویه مطبوع استفاده می کنید فیلترهای آنها را هر ماه تمیز نموده یا تعویض کنید. کانال های گرمایشی را در پاییز هر سال تمیز نمایید.
بقایای بدن و کرک و موی حیوانات
اگر کودک شما نسبت به یک حیوان خانگی آلرژی دارد، تنها راه چاره مطمئن این است که آن حیوان را دور کنید. البته این تصمیم چندان ساده نیست و می توان درک کرد که شاید بخواهید آن را تنها به اسم آخرین راه چاره ممکن مورد استفاده قرار دهید.
برای اینکه میزان این مواد آلرژی زا را حتی الامکان پایین نگه دارید، حیوان را مرتب بشویید. می توانید شامپوهایی که مخصوصِ کاهش اینگونه مواد هستند را در فروشگاه های مربوطه پیدا کنید. همیشه حیوان را دور از مبلمان و خارج از اتاق کودک نگه دارید.
گرده ها
در فصل آلرژی، تقریبا غیرممکن است که بتوان از گرده های موجود در هوا اجتناب کرد. می توانید در اوج فصل گرده افشانی، خصوصا در روزهایی که باد می آید، کودک خود را داخل خانه نگه داشته و درها را ببندید اما این راه چاره چندان واقع گرایانه و عملی نیست.
اگر کودک شما به بیرون از خانه می رود حتما هرشب باید حمام رفته و موهایش را بشوید تا هرگونه گرده ای که ممکن است در طول روز به او چسبیده باشد را پاک کند. لباس های او را در خشک کن (و نه روی بند رخت) خشک کنید و منافذ ورود هوا به اتاق خوابش را ببندید.
میزان گرده ها را در محدوده محل زندگی خود دقیقا زیر نظر دشته باشید تا بدانید کدام روزها باید بیشتر مراقب قرار گرفتن او در معرض گرده ها باشید.
قارچ ها
هنگامی که هوا گرم و مرطوب است (خصوصا در زیرزمین نمناک یا سایر قسمت های خانه که رشد قارچ در آنها یک مشکل است)، از رطوبت زدا و تهویه مطبوع بهره ببرید. اگر قارچ ها در حمام یا دستشویی شما رشد می کنند، آنجا را به طور منظم و با استفاده از گندزداهای ضدقارچ (مانند کمی سفید کننده و یا یک محلول طبیعی مانند روغن درخت چای و آب) تمیز نمایید. خرید یک سیستم تهویه بهتر را هم مد نظر قرار دهید.
غالبا می توان رشد قارچ ها را در کمدها، اتاق های زیرشیروانی، زیرزمین ها، محل های کشت گیاهان، یخچال ها، دوش های حمام، محل ظروف زباله و زیر فرش ها مشاهده کرد. حتی یک گلدان برگ سبز مصنوعی هم می تواند محل رشد قارچ ها باشد.
آیا دارویی برای یاری به کودک من وجود دارد؟
بله؛ اما پیش از صحبت با پزشک، از داروهای آلرژی که به طور آزاد در داروخانه ها فروخته می شوند استفاده نکنید. پزشک ممکن است آنتی هیستامین را پیشنهاد نموده و شاید یک نسخه برای او بنویسد. بسیاری از داروهای نو ضدآلرژی، عوارض جانبی کمتری در مقایسه با سایر محصولات موجود در بازار دارند.اگر کودک شما واقعا از آلرژی ها رنج می برد، متخصص ایمونولوژی و آلرژی ممکن است استفاده از واکسن یا ایمن درمانی (Immunotherapy) را پیشنهاد نماید. تزریق ها در مطب پزشک انجام خواهند شد و شامل میزان کمی از مواد آلرژی زا (همچون گرده، بندپا یا بقایای بدن جانوران) هستند که به بدن کودک یاری می کنند تا به مرور زمان به این مواد عادت نماید.
زمان بندی معمول برای تزریق ها بدین ترتیب است: کودک شما به مدت 4 تا 6 ماه، تزریق هایی هفتگی را دریافت می کند تا زمانی که میزان لازم از مواد آلرژی زا برای حدبیشتر کردن نتیجه در بدن او ایجاد شده باشد. سپس به مدت 4 تا 6 ماه، تزریق ها را یک یا دو بار در ماه دریافت می کند. پس از آن به مدت یک سال هم ماهی یکبار به او تزریق می گردد. پزشک، احتیاج کودک به درمان بیشتر را ارزیابی می کند. اگر این تزریق ها به کودک یاری نموده باشند، کودک شما ممکن است برای چندین سال متوالی باز هم از این واکسن ها استفاده کند.
چکار می توانم بکنم که مانع از ابتلای کودکم به آلرژی بشوم؟
در حال حاضر، انبوهی از اطلاعات متناقض درباره پیشگیری یا به تاخیر انداختن آلرژی ها (به وسیله تعویق و یا حتی تشدید میزان قرار گرفتن کودک در برابر مواد آلرژی زا) وجود دارد.متخصصین معتقدند که بالاخره یک روز قادر خواهیم بود که با استفاده از آزمایش های ژنتیک، معین کنیم کدام یک از بچه ها به آلرژی مبتلا خواهند شد. اما واقعیت این است که در حال حاضر چیزی وجود ندارد که بتواند به پیش بینی این امر یاری کند.
خانه خود و خصوصا اتاق کودک را تمیز و تا حد امکان عاری از قارچ یا بندانتها نگه دارید. پاکیزگی دائمی، خواه کودک شما آلرژی داشته باشد یا نه، کار خوبی است.
منبع:www.ninisite.com
/ع
منبع: راسخون