جان ویک 4؛ فراتر از فیلم هندی! - وبلاگ ماریانا

به گزارش وبلاگ ماریانا، قسمت چهارم از مجموعۀ سینمایی جان ویک 2 ساعت و 49 دقیقه زمان دارد که واقعا هرچقدر هم که تحمل داشته باشید و هرچقدر هم که تماشای ماجراجویی این ماشین آدمکشی برایتان مجذوب کننده باشد، باز هم کاسۀ صبر و تحملتان لبریز خواهد شد. در طول این زمان طولانی ما شاهد سفر جان ویک از نیویورک به اوساکا و برلین و پاریس هستیم؛ همراه با سیلابی از مبارزه با مشت و لگد و نانچیکو و اسلحه و خلاصه هر چیزی که دم دست باشد.

به گزارش فرادید؛ تقریبا در هر سکانسی از فیلم شاهد صحنه ها و تبادل نظر ها و حتی مبارزه های اضافی هستیم که اگر نبودند تجربۀ بسیار لذت بخش تری در تماشای فیلم داشتیم. با اینکه هستۀ اصلی فیلم های جان ویک در صحنه های اکشن آن هاست، اما در فیلم چهارم حتی اکشن هم طولانی و بیش از حد اغراق آمیز شده است. شلیک و شلیک و شلیک؛ این آن چیزی است که در این فیلم می بینیم بدون اینکه کمی عمق عاطفی در کار باشد یا پیچیدگی داستان بتواند ما را مجذوب و درگیر خودش کند.

اما تنها مشکل صحنه های اکشن این فیلم طولانی و تکراری بودنشان نیست بلکه شکل صدمه ندیدن جان ویک هم به مرحله ای کاملا بالیوودی و غیرقابل باور رسیده است. شلیک های متعدد از فاصلۀ بسیار نزدیک طوری از کنار بدن جان ویک رد می شوند که انگار او بیشتر از اینکه مهارت مبارزه داشته باشد، یک جور هایی نظر نموده و صاحب معجزه است! حرفه ای ترین آدمکش های جهان برای کشتن جان جمع شده اند، اما غیر از چند نفرشان انگار بقیه وقتی به مقابل او می رسند تبدیل به بی دست پاترین خلافکاران جهان می شوند.

با همۀ این ها نکات جذابی هم در فیلم هست: ورود یک دوست نابینای قدیمی که مهارت خارق العاده ای در مبارزه دارد؛ حضور آدمکش هایی با زره های ضدگلوله که جان ویک فقط باید با شلیک به زیر گلویشان آن ها را بکشد؛ و مهمتر از همه جذابیت و کاریزمای همیشگی کیانو ریوز. با این حال این نکات مثبت آنقدر نیستند که فصل چهارم جان ویک را به سطح فیلم های قبلی این فرانچایز برسانند. باید امیدوار باشیم که اگر قرار است جان ویک 5 هم در کار باشد، شاهد داستانی گیراتر، عواطفی عمیق تر و مدت زمانی کوتاه تر باشیم.